Het Project

Het Ombouwen van de VT-89 Wismar Schweineschnäuzchen (Varkenssnuitje) van Arnold
In de jaren 20 en 30 werden op kleine spoorweglijnen, die te duur waren voor grote treinen, schattige railbussen zoals de VT-89 gebruikt.
Gebouwd door de firma Waggonfabrik Wismar GmbH, was deze railbus uitgerust met een 40 pk Ford benzinemotor waarmee een snelheid van 50 km/u kon worden gehaald.
De eenvoud in bediening en onderhoud maakte de VT-89 tot een populaire keuze voor kleine spoorlijnen.
Toen ik mijn model van de VT-89 railbus zag, besloot ik dat ik deze graag wilde ombouwen naar digitaal en voorzien van verlichting. Bovendien wilde ik hem mooier maken dan hij oorspronkelijk was.
Ik begon met het doen van onderzoek naar de verschillende uitvoeringen van de VT-89 Schweineschnäuzchen (varkenssnuitje). Ik ontdekte dat er vele varianten waren, sommige met bagagerekken aan de voor- en achterzijde. Ook keek ik naar de verlichting en kwam ik erachter dat de eerste versies alleen rijrichtingverlichting hadden aan de voor en achterzijde, terwijl latere modellen ook rode achterlichten hadden gekregen aan de voor en achterzijde.
Ik besloot mijn model alleen rijrichtingverlichting  aan de voor en achterzijde te geven, zoals in de vroege versies.
Digitaliseren van de Railbus
Het eerste wat ik deed, was het lokje een grondige onderhoudsbeurt geven. Daarna onderbrak ik op de hoofdprint diverse elektrische banen om extra bedrading voor de spanningstoevoer van voor naar achter aan te leggen. Dit zorgde voor een goede basis voor de verdere aanpassingen (zie foto met rode en zwarte markeringen).
Voor de digitalisering gebruikte ik een kleine decoder, de Doehler en Haass DH10C. Ik sloot de draden als volgt aan:
– Rood ( + )
– Zwart ( – )
– Oranje ( + motor )
– Grijs ( – motor )
Omdat ik ook verlichting wilde toevoegen, liet ik de gele draad (frontverlichting) en de witte draad (achterverlichting) zitten. Tevens bracht ik een extra draad voor de blauwe (+) voor de LED-verlichting aan.
Omdat ik ook verlichting wilde toevoegen, liet ik de gele draad (frontverlichting) en de witte draad (achterverlichting) zitten. Tevens bracht ik een extra draad voor de blauwe (+) voor de LED-verlichting aan.
Aanbrengen van de Verlichting
Voor het aanbrengen van de LED-verlichting boorde ik eerst alle verlichtingspunten op de railbus door met een 0,3 mm boortje. Vervolgens voerde ik de kleinste LED’s van 0201 formaat in warm wit door de gaatjes en zette deze vast met een druppel seconde lijm. Na het vastzetten testte ik de LED’s om te controleren of alles goed werkte.
Het Maken van het Bagagerek op het Dak
Ik vond het oorspronkelijke bagagerek op het dak van het lokje niet mooi, dus kocht ik een metalen ombouwset van FKS Modelbau. Het metalen bagagerek bouwde ik en plaatste ik op kleine plastic strips die ik lichthoutbruin schilderde.
Daarna voegde ik bagage toe, zoals koffers en een grote kist, om het geheel realistischer te maken.
 
 
Het Maken van de Bagagerekken aan de Voor- en Achterzijde
Voor de bagagerekken aan de voor- en achterzijde van het Schweineschnäuzchen gebruikte ik kunststof. Ik ging als volgt te werk:
– Eerst maakte ik de bakken uit Evergreen plastic en verbond ze onderling met twee metalen strips.
– Aan de voorzijde voegde ik een metalen bumper toe die gelijk was aan de bestaande bumper.
– Vervolgens schilderde ik het geheel zwart.
Na de montage kleedde ik de rekken aan met koffers, melkbussen en een fiets.
Aansluiten en Testen van de Verlichting
Na het aansluiten van de verlichting op de decoder begon ik met het samenbouwen van de onderdelen. Al snel ontdekte ik dat de kap niet meer goed op het onderstel paste.
Om dit probleem op te lossen, verwijderde ik de verbindingen voor de ramen in de kap, nadat ik de ramen voorzichtig had vastgelijmd. Door het verwijderen van deze verbindingen paste de kap goed op het onderstel.
Resultaat
Het eindresultaat was een prachtig omgebouwde VT-89 railbus, die niet alleen digitaal functioneerde maar ook voorzien was van realistische verlichting en gedetailleerde bagagerekken.
De toevoegingen van de LED-verlichting en de aangepaste bagagerekken gaven de railbus een authentieke uitstraling die paste bij de originele charme van het “varkenssnuitje”. Deze zorgvuldige en gedetailleerde ombouw maakte de VT-89 niet alleen functioneler, maar ook visueel aantrekkelijker, wat mijn doel was vanaf het begin van dit project.